سروده های من

درچشمه ی زلال چشمانت                                                                                              تقدیس شدم وقتی گفتی توهدیه ی خدایی                                                                       و                                                                                                                                  افتاب در دستانم طلوع کرد                                                                                                                              راستی مگر مریم دران حوالی بود                                                                                      که عطر پاشید روی دلم                                                                                                   وقتی که تو                                                                                                                   سجاده ی سبز نگاهت را                                                                                                 پهن کردی روی گلبرگها ی گل یاس                                                                                     برای نیایشم ؟؟؟!!